OĞLAN ÇOCUK

Dikkat: Bu yazı genelleme içerir.



Oğlan çocuklarını mevcut kültürel kilitlenmelerden kurtarmak için onların üstüne en az kız çocukları kadar düşülmesi gerektiğini düşünürüm hep. Hatta ikiye ayırmadan beraber eğitmek... Bu, "Kız çocuklarına yaptığını bırakmayan erkek çocuklarıııı!" gibi bir öfke ile ilgili değil. Şu zamana kadar her şeye öfke duymuşumdur ama çocuklar için hiç öfke duymadım hayatımda, henüz. Yeteri kadar iyi bir yabancı olursam belki onu bile görebilirim. 
Oğlan çocuklarının büyük mağduriyet ve haksızlık içinde olduğunu görüyorum yalnızca. 

21.yy denilen zamanlarda bir haber görüldü sonra: http://gundem.milliyet.com.tr/cinsiyetsiz-anaokulu-/gundem/gundemyazardetay/24.11.2012/1631869/default.htm. Cinsiyetsiz olmanın hafifliği, cinsiyetsiz olarak cinselliği tam anlamıyla yaşanabileceğinin ürünü... Aseksüel yapmaz hiçbirimizi, organlar yerinde duruyor. Aseksüel olsak ne olur, o ayrı. Kimlik inşasının ilk yılları, önce insansın sonra, sarışın, esmer, büyük gözlü, "male" ve "female" i yaşatmanın en iyi yolu. Bu gerçekliği oluşturmak! Sistemi olduğu gibi bırakıp "Nasılsa büyüyünce sorgular." dememek… Neden hayatını bunları sorgulayarak geçirmek zorunda kalsın ki?

Sonra oğlan çocukları... Çocukluğunu sokak oyunundan, bilgisayar oyununa savaş stratejisi üreterek geçirdi. 

Seninle olan iletişiminde mi kullanmayacak? 
Hah!

"Welcome to the jungle!"

Pınar Özer